Qadın güləşi üzrə Azərbaycan millisinin lideri Mariya Stadnik (48 kq) Ukrayna mətbuatına müsahibə verib. İdman.com.az saytının məlumatına görə, XXX London Yay olimpiya oyunlarında gümüş medal qazanan idmançı yığmamızı nə üçün seçdiyinə bir daha aydınlıq gətirib və burada pulun əsas rol oynamadığını deyib. O, həmçinin Pekin-2008-də qazandığı bürünc medalın oğurlanmasına baxmayaraq, növbəti olimpiya medalını itirəcəyindən qorxmadığını bildirib.
- Ukraynalı olimpiyaçılar öz idman növlərində çıxışlarını bitirdikdən sonra Londonu tərk edirdilər. Siz nəyə görə turnirin bağlanış mərasiminə kimi Böyük Britaniya paytaxtında qaldınız?
- Azərbaycanın olimpiya nümayəndə heyəti Londona birgə gələrək, birgə də qayıtdı. Buna görə də çıxışımı başa vurduqdan sonra olimpiadanı sona kimi izləyə bildim. Londonu gəzmədim, çünki qışda burada iştirak etdiyim zaman bütün görməli yerlərdə olmuşdum. Boş vaxtlarımı olimpiya parkında keçirirdim. Bundan əlavə, digər çəkilərdə güləş yarışlarına baxırdım.
- Qazandığınız gümüş medalı özünüzlə gəzdirirsiniz?
- Siz Lvovda baş verən insidentə işarə vurursuz? Ötən il orada mənzilimi qarət etdilər. Təkcə qiymətli əşyaları deyil, Pekin Olimpiadasındakı 2 medalımızı oğurladılar. Gümüş həyat yoldaşım Andreyin, bürünc isə mənim idi. Ancaq bir təhər bu itkini unutdum. Əslində, mükafatımı həmişə özümlə gəzdirməyəcəm. Bax, indi bunu otağımda qoymuşam. Mənim üçün medalımın oğurlanması qorxulu deyil. İstənilən halda, olimpiya mükafatçısı adım qalacaq.
- London-2012-nin yarımfinalında həmyerliniz İrina Merleniyə qalib gəldiniz. Onun üstün cəhətlərini bilirdiniz?
- Bəli, mən İrinanın imkanlarını çox yaxşı bilirəm. Layiqli qələbə qazandım. Çünki daha yaxşı hazırlıqlı idim. Xüsusilə də fiziki cəhətdən. Həmçinin də inadkarlığım hesabına qalib gəldim.
- Siz finalda güləşəndə Merlini yaponiyalı rəqibinizə azarkeşlik edirdi. O, bunu gizlətmirdi. Siz bunu necə qəbul etdiniz?
- Bu, onun hüququdur. Merlinini məni dəstəkləmədiyinə görə qınamayacam. Mənim üçün fərqi yoxdur. Əsas odur ki, məni qohumlarım, yaxın insanlarım dəstəkləyirdi.
- Londondakı gümüşə görə Azərbaycanda 500 min dollar mükafat qazanmısız. Bu Ukraynanın olimpiya çempionlarının qonorarlarından 4 dəfə çoxdur...
- Bu pullar mənə heç cür təsir göstərməyəcək. Pekində bürünc mükafatçı olanda da pis qonorar almadım. Onlar mənim karyeramın yüksəlişini dayandırmadı. «Bürünc»dən «gümüş»ə gəldim. Demək, qarşıda – qızıl var.
- Finalda qızılın bir addımlığında büdrədiyinizə görə özünüzü günahkar sayırsızmı? Axı Azərbaycanda çempionluğa görə xeyli pul ödənilir...
- Yox, özümü yalnız ona görə günahlandıram ki, olimpiya çempionu olmaq şansından istifadə etmədim. Güləş döşəyinə çıxanda o pullar haqda fikirləşmirəm. Azərbaycan yığmasında çıxış etməyimə də qonorarın məbləği səbəb deyil. Mən sadəcə olaraq, Ukrayna üçün lazım olmadım.
- Olimpiadada birinci yeri tutsaydız, Azərbaycan bayrağını götürüb, döşək ətrafında fırlanacaqdız?
- Əlbəttə. Mən şərəfini qoruduğum ölkənin bayrağı ilə dövr vurardım. Azərbaycanlılar lazımı anda mənə kömək əlini uzatdılar. Həmin vaxt ukraynalılar mənim xidmətimdə maraqlı deyildilər. Ancaq mən idmanla vidalaşa bilməzdim axı. Güləşi çox sevirəm. Bəli, mən Ukraynada böyümüşəm, burada indi də ildə az məşq etmirəm. Ancaq hər halda vaxtımın çox hissəsini Azərbaycan yığmasının heyətində keçirirəm. Azərbaycanlılar məni çətin vaxtda qəbul etdilər və mən buna görə onlara minnətdaram. Əgər növbəti olimpiadada finalda qalib gəlməyi bacarsam, böyük sevinclə Azərbaycan bayrağını qaldıracağam!
|
